Wstałam dziś o 5:44 i poczułam ,że chcę o tym napisać. Widać usuwanie blokady lenistwa, kilka dni temu przyniosło efekt. Wracając jednak do tematu posta…
Przypomnij sobie swoją ulubioną bajkę, baśń lub film. Co przychodzi Ci jako pierwsze na myśl?
A teraz przyjrzyjmy się głębiej, jaki jest główny bohater, jaka jest jego historia? Co czuje?
Moim ulubionym serialem zawsze był „Zbuntowany Anioł”, a pierwsza baśń jaka mi się przypomniała to „Dziewczynka z Zapałkami”.
Spójrzmy dalej
.Porzucona SIEROTA większość życia myśli, że ojciec ją zostawił, a matka zmarła przy porodzie (dziecko w takim przypadku prawie zawsze w Duszy nosi ogromne poczucie winy. Myśli ,że matka umarła przez nie).Główna bohaterka zatrudnia się w willi bogatego przedsiębiorcy i tam pracuje jako SŁUŻĄCA. Tymczasem jednak okazuje się ,że zapracowanym przedsiębiorcą jest jej ojciec, a matka poszła do zakonu. (W polu często pokazuje się, że ktoś kto poświęca się kościołowi, rezygnuje ze swojego życia. Poświęca się rodowi.)Jaka jest Mili ? Pyskata buntowniczka o dobrym sercu, wrażliwa na ludzką i zwierzęcą krzywdę, pomocna RATOWNICZKA, dobra dziewczyna ale w związkach jakoś jej nie wychodzi. Bywa oszukiwana, raniona, zdradzana i wykorzystywana a mimo to wciąż kocha. Przez wielu jest nielubiana. CHŁOPCZYCA, na co dzień maskuje swoją kobiecość pod męskimi ciuchami i lubi grać w piłkę nożną z chłopakami. Często spluwa na ziemię i bywa ,że przywalić też potrafi. Taniec przynosi jej radość.
Oparcie znajduje w księdzu, który zna całą jej prawdziwą historię, trzyma ją jednak w tajemnicy i ukrywa fakt, że matka za którą tęskni Milagros, żyje tuż obok w zakonie i sierocińcu ,w którym wychowywała się Mili. Zataja również to ,że jej ojcem jest szef. Z czasem wsparcie i odrobinę miłości odnajduje także, wśród przyjaciół i u swojej babci.
Drugi obraz jaki mi się wyświetlił to baśń z 1845 roku, pt. „Dziewczynka z zapałkami” Hansa Christiana Andersena.
Kolejna sierota, żyje nadzieją i w młodym wieku umiera. W mroźny wieczór, ostatni dzień mijającego roku, mała dziewczynka wędruje boso ulicami miasta, nadaremno próbując sprzedać zapałki. Żaden z przechodniów nie jest zainteresowany zmarzniętym i głodnym dzieckiem, każdy w natłoku ostatnich przygotowań do świętowania z rodzinami w pośpiechu udaje się do domu. Zrezygnowana i zniechęcona dalszą pracą znajduje cichy kąt, pomiędzy dwoma domami, gdzie siada aby rozgrzać zziębnięte nogi. Rozmarzona myślą poczucia ciepła, rozpala kolejno po sobie cztery zapałki. Każda z nich jest symbolem jej pragnień, które przez kilka sekund widzi własnymi oczami. Jako pierwszy ukazuje się żelazny piec, przy którym mogłaby ogrzać zziębnięte skostniałe dłonie, następnie pieczoną kaczkę, którą najadłaby się do syta, jak nigdy wcześniej w swoim życiu. Kolejno pojawia się choinka, oświetlona świeczkami, które ją ogrzewały. Zapałka zgasła a kilka iskierek uniosło się w górę, ku niebu. Jednak z nich, niczym gwiazda zaczęła spadać. Dziewczynka przypomniała sobie, jak jej babcia opowiadała, że to znak zapowiadający nadejście śmierci. Dziewczynka zapala następną zapałkę i pojawia się jej ukochana babcia. Bojąc się, że zniknie od razu zapala całą paczkę zapałek. Razem unoszą się do miejsca, gdzie nie ma głodu i zimna, przed tron Boga. Czułam to co one, zachowywałam się podobnie, ubierałam tak samo. Byłam nimi.
Mówię temu i sobie w całości TAK.
To jest część mojej historii i na zawsze nią pozostanie
A teraz ukochuje i przytulam swoje wewnętrzne porzucone dziecko i idę dalej pisać swoją historię każdego kolejnego dnia który będzie mi podarowany.
Im bardziej spoglądam prawdzie w oczy i przyjmuje swoje życie takim jakim jest, im większą mam na to i na siebie zgodę, tym bardziej życie i los mi sprzyjają
.A Ty jak się czułaś / czułeś przez całe swoje dzieciństwo, młodość, dorosłe życie?
Jaki skrypt zapisał się w Tobie? Według jakich schematów i wzorców żyjesz? Co w Twoim życiu się powtarza? Gdzie jeszcze boli, gniecie i szarpie? Co woła o uzdrowienie?
I tak z każdej historii można wyciągnąć coś dobrego i pięknego. Sam fakt, że nasza historia się rozpoczęła już sam w sobie jest pięknym darem. Mogłoby nas tutaj przecież nie być…
Pięknych odkryć.
Paulina Kubaszek – Aura Studio
Bioterapia, Praca z Podświadomością, Ustawienia Systemowe
